- ۱۴۰۴/۲/۳۱ - ۰۸:۰۱
- توسط محسن شاطرزاده
شهید امیرعبداللهیان؛ وزیری مجاهد و در تراز انقلاب اسلامی
محسن شاطرزاده
سفیر اسبق ج.ا.ایران در برزیل
۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ غروب روز ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ ، غروب غم انگیزی بود که دلهای میلیونها شیفته انقلاب اسلامی را متاثر و مملو از درد و اندوه کرد . پروازی که سرنشینانش از بهترین های امت بودند ، سقوط کرد و کشوری را به عزا نشاند. هر کدام از سرنشینان پرواز اردیبهشت ، عزیزی گرانسنگ و لایق شهادت بودند ، از شهید جمهور گرفته تا وزیر مجاهد و تا امام جمعه بی نظیر تبریز و استاندار خدوم آذربایجان که ذکر فضایل هرکدام شایسته نوشتن مقالات و کتابهای متعدد است ولی محدودیت این یادداشت مرا برآن می‌دارد که صرفا در مورد یکی از این شهدای عزیز که سالها افتخار آشنایی با او را داشتم چند سطری بنویسم . شهید عزیزی که مدال افتخار "وزیر مجاهد" را از مقام ولایت دریافت کرد و وزیر خارجه در تراز انقلاب اسلامی و دیپلماتی تمام عیار بود : شهید دکتر حسین امیر عبداللهیان
خصوصیات ویژه این شهید عزیز فراوان است و در اینجا به چند مورد آن بسنده می‌کنم:
۱- وزیر دانشمند : آن شهید دانشمند ترین وزیر خارجه جمهوری اسلامی بود که تمام مقاطع تحصیلی را در داخل کشور و در دانشکده وزارت خارجه و دانشگاه تهران در رشته روابط بین الملل با درجه ممتاز گذرانده و صاحب کرسی و کتاب‌ها و مقالات متعدد بود و از افتخارات حوزه سیاست خارجی و روابط بین‌الملل بود.
۲- دیپلمات کامل : امیر عبداللهیان تمام مدارج را دستگاه سیاست خارجی مرحله به مرحله و پله به پله طی کرد . از تحصیل در دانشکده وزارت خارجه تا کارشناسی اداره خلیج فارس و سپس ریاست اداره خلیج فارس ، معاونت سفارت بغداد ، سفارت بحرین ، مدیرکلی ، معاونت عربی آفریقایی وزارت خارجه و نهایتا کسب مقام وزارت با تکیه به شایستگی‌ها وتوانمندیهایی خودش و بدون تکیه به احزاب و جناحهای سیاسی و لابی گریهای مرسوم ، از او یک دیپلمات کامل و تمام عیار ساخته بود.
۳- وزیر مجاهد و خستگی ناپذیر: وزیر شهید با همتی وصف ناپذیر و تلاشی خستگی ناپذیر ، تمام وقت و وجود خود را وقف خدمت و مجاهدت برای کشور و تامین منافع ملی و مقابله با دشمنان مستکبر و شیطان صفت کرده و در راه خدمت به امت شهید پرور و خانواده شهدا و رزمندگان اسلام و مقاوت اسلامی سر از پا نمی شناخت.
۴- وزیری مومن به ارزشهای انقلاب : آن شهید عمیقا مومن به ارزشهای انقلاب بود و با صداقت و اخلاص و اخلاق و انصاف خاص خودش جلوه مجسم انقلاب اسلامی در میدان‌های جهانی بود . وزیری که دوست و دشمن به بزرگی او اعتراف داشتند و برای اولین بار در تاریخ سازمان ملل ، هم در مجمع عمومی و هم در شورای امنیت به یاد او و رئیس جمهور شهید یک دقیقه سکوت برگزار کردند و در مراسم وداع او و شهید جمهور ، مقامات بیش از ۷۵ کشور و نمایندگان بیش از ۶ میلیارد جمعیت جهان در ایران حضور یافته و ادای احترام کردند.
۴- وزیر رزمنده و مظلوم : امیر عبداللهیان رزمنده بسیجی بود و بیش از ۲۰ ماه در جبهه های نبرد حضور داشت . قلبش با رزمندگان می تپید و یاور شهید حاج قاسم سلیمانی بود و تمام هم و وقت خودش را در صحنه دیپلماسی وقف میدان و صحنه مبارزه با دشمن و کمک به رزمندگان مقاومت کرده بود.
۵- وزیر عاشق مقاومت و عین مقاومت : شهید امیر عبداللهیان با تمام وجود در خدمت مقاومت بود . او وزیر خارجه مقاومت و مدافع قدرتمند و توانا و زبان گویای مقاومت در محافل بین المللی بود . تمام زندگی او وقف مقاومت بود . او عاشق مقاومت و اصلا عین مقاومت بود . با شهادت او مقاومت یتیم شد و صدای رسای مقاومت ضعیف شد.
۶- وزیری همراه با میدان و از جنس حاج قاسم : امیر شهید ، یار و یاور شهید حاج قاسم بود . او وحدت میدان و دیپلماسی را عینیت بخشید و خط بطلانی بر دیگاه یاوه گویان تقابل میدان و دیپلماسی کشید . او قوت دیپلماسی را در قدرت میدان می‌دید و نقش بی‌نظیر او در تکمیل عملیات غرور آفرین "وعده صادق" مصداق عملی وحدت میدان و دیپلماسی بود . همزمان هم دیپلمات بود و هم مرد میدان بود . او زبان گویای میدان در صحنه بین الملل بود . هر اقدام او موجب شور ملی و قوت میدانی و قدرت بین المللی بود . او به راستی امیر دیپلماسی بود.
۷- وزیری صادق ، با اخلاق و متواضع : وزیر شهید ، در مناعت طبع و بزرگ منشی بی‌نظیر بود . از هرگونه ریا و دنیا طلبی فارغ بود. مجموعه ای از اخلاص و اخلاق و انصاف بود . با دشمن هم صریح و با صلابت ولی با احترام و فاخر صحبت می‌کرد . او دیپلماتی فاخر و در تراز انقلاب اسلامی بود .
۸- وزیری ساده زیست ، از جنس مردم و با مردم: امیر شهید ، از جنس مردم و با مردم و درخدمت مردم بود . از کودکی رنج یتیمی و فقر و محرومیت را چشیده بود . خودش را وقف مردم کرده بود . خدمات اجتماعی زیادی درجامعه و در محله محروم خودش داشت . در خدمت به مادران شهید و خانواده شهدا سر از پا نمی‌شناخت . او وزیری یگانه بود و گوهری ارزشمند از میان مردم و درمیان مردم بود.
۹- وزیری با برنامه : وزیر مجاهد ، جزو معدود وزرای خارجه بود که دارای برنامه مدون برای دستگاه سیاست خارجی بود . او طرح تحول سیاست خارجی را نوشت و شروع به اقدام نمود . او دیپلماسی متوازن ، فعال ، هوشمند و پویا با همه مناطق جهان را وجه همت خود قرار داد . از همه فرصتها برای تامین منافع ملی استفاده می‌کرد . سیاست همسایگی را در اولویت قرار داد . روابط با عربستان و بحرین و مصر را احیا کرد . با تلاش خستگی ناپذیر خود ، عضویت ایران در سازمانهای بین المللی مهم مانند بریکس و شانگهای را تحقق بخشید . سیاست نگاه به شرق ، توجه به چند جانبه‌گرایی ، توسعه همکاریها با کشورهای آفریقایی و عربی و آمریکای لاتین را در اولویت تعاملات بین المللی قرارداد . در عین ادامه گفتگوهای هسته‌ای با آمریکا و کشورهای اروپایی ، هيچگاه مذاکرات را در اولویت کارهای وزارت خارجه قرار نداد و از نظر او، مذاکرات هم یکی از دهها وظیفه وزارت خارجه بود. اقدامات او سطح انتظارات از وزیر خارجه را آنچنان بالا برد که پس از او هر وزیر خارجه‌ای ناچار است راهش را ادامه دهد . او روزنه غربزدگی در سیاست خارجی را کور کرد و آفت‌های دستگاه سیاست خارجی را تا حدودی زدود.
۱۰- وزیری مخلص و اهل تعامل و گفتگو : وزیر شهید ، از سعه صدر بی نظیری برخوردار بود . با حلم و صبر کم نظیری نظرات و دیدگاه‌های مختلف حتی مخالفین خودش را می‌شنید و با آنها تعامل داشت. معتقد به اندیشه جامعه نخبگان کشور بود و از نظرات آنها استفاده می‌کرد . برای اولین بار در تاریخ وزارت خارجه ، هیات اندیشه ورز تشکیل داده و برای نظرات هیات اندیشه ورز جایگاه ویژه‌ای قائل بود . از هرگونه تصلب در دیدگاه به دور بود و مصداق کامل آیه شریفه "فبشر عبادالدین القول فیتبعون احسنه" بود.
۱۱- وزیری صریح و با صلابت در برخورد با دشمن : ایشان در برخورد با دشمن با صلابت ، صریح وقدرتمند ظاهر می‌شد . از هرگونه تردید و محافظه کاری رایج در جهان سیاست به دور بود . به ارزشهای انقلاب اسلامی وفادار بود و در همه میادین بین المللی با سربلندی از انقلاب دفاع می‌کرد. او به حق وزیری در تراز انقلاب اسلامی بود و دوست و دشمن به چشم احترام به او می‌نگریستند.
۱۲- دیپلماتی فاخر و انقلابی : امیر عبدللهیان به حق یک دیپلمات انقلابی بود . با صراحت و بدون لکنت در همه صحنه های بین المللی از انقلاب و ارزشهای آن دفاع می‌کرد . صریح و با اخلاق و مودب بود . در عین صراحت و صلابت ، با دشمنان انقلاب هم فاخر و با احترام گفتگو می کرد . از هیچ فرصتی برای رساندن پیام انقلاب فروگذار نبود . او سفیر واقعی انقلاب اسلامی و دیپلماتی فاخر بود.
* امیر دیپلماسی : وزیر شهید به حق لایق کسب مدال افتخار رهبری بود که او را "وزیر مجاهد" نامیدند . او ثمره تربیت انقلاب اسلامی و از رویش‌های بی‌نظیر انقلاب بود . او با تمام وجود ، صحنه دیپلماسی را تبدیل به صحنه نبرد با استکبار و دفاع از مظلومین کرده بود و به حق"امیر دیپلماسی" بود . طوبی له و حسن مآب