مدینه فاضله اسلامی

گمشده نسل سوم انقلاب اسلامی

مروری بر نتیجه دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری

محسن شاطرزاده

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶

دوازدهمین انتخابات ریاست جمهوری اسلامی ایران با شور و شوق وصف ناپدیر آحاد ملت خصوصا جوانان این مرز و بوم پایان یافت و نتایج آن اعلام شده و آقای حسن روحانی با اکثریت ۵۷ درصدی آرا به پیروزی رسید . تحلیلهای مختلفی از دیدگاههای متفاوت بازندگان و برندگان انتخابات ارایه شده و هرکدام به ریشه ها و عوامل برد و باخت اشاره می کنند اما نکات ذیل در این تحلیلها غافل مانده است که به بررسی آنها می پردازیم:

۱- انقلابیون ایران اسلامی پس از سرنگونی طاغوت بزرگی چون شاه بدنبال ایجاد نظامی عادلانه مبتنی بر اخلاق و شعایر اسلامی و به دور از هر گونه دنیا طلبی و قدرت طلبی و ریا و نفاق بودند و با این امید و تحت ولایت و زعامت امام راحل و حضرت آیت الله خامنه ای حماسه ها آفریدند و در جنگ تحمیلی رشادتها آفریدند و در سازندگی کشور خصوصا روستاها کولاک کردند اما به یکباره پس از جنگ دعوت به رفاه طلبی و اشرافیت و تکاثر شدند . مسابقه دنیا طلبی شروع شد و اول از همه دامن دولت و وزرا و شخص رییس جمهور را گرفت در صورتیکه کشور هنوز به تلاشهای مجاهدانه و مخلصانه و ایثارگرانه برای سازندگی نیاز داشت.

۲- دعوت به رفاه و ثروت اندوزی حتی از تریبون نمازجمعه عامل زراندوزی و تکاثر عده ای خدانشناس و سوء استفاده از خوش بینی مسئولین و نیز حفره های نظارتی و ایجاد فساد های مالی متعددی شد که اولین مورد آن فاضل خداداد شناسایی شده و اعدام شد .

۳- کم کم حساسیتهای مسئولین و جامعه کمتر شده و حتی به حوزه فرهنگ سرایت کرد و وزیر ارشاد صحبت از تساهل و تسامح به میان آورد که مورد عتاب شدید رهبری تحت عنوان شبیخون فرهنگی قرار گرفت .

۴- مصلحت اندیشی های بی مورد در قوه قضاییه و تعلل در محاکمه دانه درشتها و نیز سوء استفاده اصحاب قدرت و نزدیکان آنها به مرور سبب گسترش فساد مالی و توسعه ولنگاری های فرهنگی گردید و موجب ایجاد رقابتها برای کسب قدرت و به عبارتی بروز جنگ قدرت گردید .

۵- نسل سوم انقلاب که دوران شاه را ندیده بود و صرفا از طریق نقل قولهای گذشتگان و یا اقوال صدا وسیما با جنایات شاه آشنا شده بود به مقایسه قول و رفتار صاحب منصبان امروز پرداخته و به تضادها و تناقض های آشکاری برمی خورد وانگهی در مقایسه با رژیم سیاه شاه تفاوت کمی در رفتارها خصوصا در حوزه فساد مالی می بیند اینجاست که دچار دوگانگی شدید می شود . از یک طرف آموزه های دینی او از مدینه فاضله حکومت اسلامی سخن می گویند که در آن:

- فقر وجود ندارد.

- تبعیض وجود ندارد.

- فساد وجود ندارد.

- جنگ قدرت و قدرت طلبی وجود ندارد.

- اخلاق در حد اعلا وجود دارد.

- تکاثر ثروت وجود ندارد.

- عدالت اجتماعی در حد اعلا وجود دارد.

- ظلم وجود ندارد و حق مظلوم از ظالم گرفته می شود.

- حاکم بر رعیت رجحانی ندارد. - جان و مال و ناموس مردم در پناه حکومت است.

- نامسلمان چه ارمنی باشد و چه یهودی ولی در امنیت بسر می برد و به عدالت قاضی مسلمان اعتماد دارد و در پناه جامعه اسلامی قرار می گیرد.

- دروغ گفته نمی شود.

- دین و اخلاق و آبروی مسلمان و غیر مسلمان احترام دارد. - هیچ گرسنه ای وجود نخواهد داشت.

- زندگی حاکمان هم طراز با مردم خوهد بود.

- و دهها مورد دیگر از مکارم انسانی و اسلامی ولی این جوان نسل سومی انقلاب از ابتدا که چشم به این جهان گشوده در جمهوری اسلامی تنفس کرده و قضاوتش به این حکومت بر اساس تجارب خودش می باشد . او برخلاف آموزه های دینی اش که انتظار حکومت عدل اسلامی را می بیند با فساد ها و قدرت طلبی ها و ثروت اندوزیها و ظلمها و بی اخلاقی های بی شماری از جانب صاحبان قدرت حتی در لباس روحانیت مواجه می شود که در درون خودش نمی تواند این تناقض را حل کند و درنتیجه دچار حیرت و سرگردانی می شود .

۶- جوان امروز در دنیایی زندگی می کند که دنیای انفجار اطلاعات نام گرفته و در هرلحظه مواجه بمبارانی از اطلاعات از سراسر جهان می باشد . در هر لحظه در تمام جهان حضور دارد . وسایل ارتباط جمعی پیشرفته او را با زندگی و دنیای مدرن بزک شده مواجه می کند . اینجاست که وسوسه مدرنیته در تقابل با سنت او را به مرز تردید در باورهای دینی می رساند : و ما در اینجا باید بپرسیم چه کرده ایم برای رفع این تردیدها؟ اگر در رفتارهای دختران و پسران امروز جامعه مان ناهنجاریهای مشاهده می کنیم نباید آنها را مقصر بدانیم بلکه مقصر اصلی ماییم که نتوانسته ایم جامعه آرمانی اسلامی را نشان او بدهیم.

۷- امروز بازندگان انتخابات دلایلی همچون تخلف و دروغ و جنگ روانی و کنسرت و قدرت طلبی و ...... رقیب را عامل باخت خود میدانند در صورتیکه دلیل اصلی باخت در درون خودمان خانه کرده است. اگر ما حتی در گوشه ای از این کشور بزرگ نمونه ای از آن جامعه فاضله آرمانی که ترسیم کرده بودیم درست کرده بودیم و نشان جوانانمان می دادیم ؛ اگر ما حرکتهای جهادی که برای سازندگی و رفع محرومیت کشور داشتیم تداوم می دادیم و جوانانمان را هم در آنها شریک می کردیم؛ امروز اگر ما با مفسدان مالی و سوء استفاده کنندگان از قدرت با قاطعیت و بدون هیچ ملاحطه ای برخورد می کردیم ؛ امروز اگر دست ثروت اندوزان را از قدرت جدا می کردیم ؛ امروز اگر شایسته سالاری را بجای رابطه بازی ها در جامعه حاکم می کردیم ؛ امروز اگر کرامت و عزت جوان تحصیلکردمان را و همه آحاد جامعه مان را حفظ می کردیم ؛ آنگاه مواجه با این سیل تردیدها و نا امیدی ها نبودیم . ۸- هنوز هم فرصت هست . همه باید دست بدست هم بدهیم و مدینه فاضله انقلاب را با دست همین جوانان ایجاد کنیم . بجای اینکه در روزهای آخر نزدیک به انتخابات به فکر بدست گرفتن قدرت بیفتیم از همین حالا شروع کنیم . باید نهضت خدمت و سازندگی را فراگیر کنیم . باید دولت در سایه داشته باشیم . باید نقد و نظارت دائمی درعملکردهای دولت را وجهه خود کنیم اما نظارتی که به قصد مچ گیری نبوده بلکه کمک به دولت درخدمت رسانی باشد . مطمئن باشید اگر خدمت بی منت و جهادی و سازندگی همه جانبه وجهه همت گروههای سیاسی قرار بگیرد مرجعیت سیاسی آنها هم به هنگام انتخابات اعم از انتخابات ریاست جمهوری یا محلس ویا شورا ها مورد قبول مردم خواهد بود . برای مردم اصولگرا و یا اصلاح طلب بودن مهم نیست بلکه آنچه برای مردم معیار است خدمتگزار مردم و جهادی بودن و ایثار و از خود گذشتگی است . آنگاه جوانان ما به نقش دین در احیای جامعه انسانی ایمان خواهند آورد.

محسن شاطرزاده

۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۶